Wie met de trein naar Oostenrijk wil reizen, kan overdag met de ICE International vanuit Amsterdam, Utrecht en Arnhem naar de Alpen. Boek voor een luttel bedrag extra de eerste klasse in de ICE, want het extra comfort is de prijs meer dan waard.
Op wintersport met de trein: duurzaam en comfortabel
Waarom zou je met de ICE naar Oostenrijk reizen? Heel simpel: omdat reizen met de trein heel comfortabel is. Als reisjournalist ga ik meestal met het vliegtuig een paar dagen naar Oostenrijk op reisreportage naar skigebied Ellmau. Maar deze keer ga ik met de trein naar Oostenrijk. De redenen daarvoor zijn divers. Allereerst is reizen met de trein enorm duurzaam. De tweede reden is dat er op mijn reisdatum alleen een namiddagvlucht per vliegtuig is, waardoor ik pas ‘s avonds laat op mijn eindbestemming zou aankomen.
Vliegen versus de trein naar Oostenrijk
De extra tijd die ik kwijt ben aan de treinreis naar Oostenrijk valt mee, zeker als je bedenkt dat het voor- en natransport bij vliegen ook de nodige uren in beslag neemt. Een vlucht van bijna 2 uur, zo’ n uur of 3 voor vertrek op Schiphol aanwezig zijn, met alle stress van lange wachtrijen in het achterhoofd, plus nog minstens 1,5 uur vanaf Innsbruck met een dure taxi naar mijn eindbestemming in de Wilder Kaiser, is opgeteld ook 8 uur reistijd.
Bijkomend voordeel van een reis met de trein naar Oostenrijk is dat je geen gedoe met brandstoftoeslagen en bagagebeperkingen hebt. Apart bijbetalen voor elke koffer en tas die niet onder je stoel past, daar doen ze bij de spoorwegen niet aan.
Lekker eersteklas met de trein op wintersport
Internationale treinreizen hebben de naam duur te zijn in vergelijking tot vliegen binnen Europa. Maar tot mijn verbazing blijkt het prijsverschil enorm mee te vallen, zie ik als ik de opties op de site van NS International bekijk. Vliegen is duurder geworden, sterker nog, het prijsverschil valt dusdanig mee dat ik mezelf een eersteklas ticket cadeau doe. Dat betekent onder meer extra beenruimte en toegang tot de lounges van NS International in Amsterdam. Voor een paar euro extra heb je ook meteen je zitplaats gereserveerd.
Eenvoudig online boeken
Boeken gaat heel simpel. Download eerst even de app van NS International, want dan kun je je tickets en je reisschema onderweg vanuit de app beheren. Het verbaast me hoeveel keuze aan bestemmingen ik heb. Ik kan vanaf elk station in Nederland een trein reserveren, dus de OV chipkaart kan thuisblijven. Ik vink aan dat ik in de ochtend wil vertrekken en krijg dan een overzicht van de vertrektijden. Ook staat er bij hoe vaak je moet overstappen.
Treintickets in het buitenland reserveren
Ik moet een paar dagen na aankomst in Oostenrijk aldaar een binnenlandse reis maken, maar die kan ik ook via de app boeken, al zie ook dat niet alle stations te reserveren zijn. Ook die tickets voor de trein in Oostenrijk reserveer ik direct via NS International.
Veel beenruimte en prima internet in de trein
Als ik op mijn reisdag in Utrecht mijn wagon binnenkom, ben ik aangenaam verrast over de zee van ruimte in de eerste klas. De rijen bestaan uit in totaal drie stoelen met een breed gangpad. Je kunt hier prima met rolkoffers lopen zonder tegen medepassagiers te botsen. Ook de duostoelen staan zo ver uit elkaar dat je geen medepassagiers hoeft aan te raken of om de middenleuning hoeft te vechten. De beenruimte is zonder meer royaal te noemen. Kom daar eens om in een vliegtuig. Sterker nog, zelfs in de businessclass van een grote vliegtuigmaatschappij had ik nog nooit zoveel ruimte als in deze in ICE-trein naar Oostenrijk.
Puntje voor de businessclass van het vliegtuig: daar zijn drankjes en versnaperingen wel bij de prijs inbegrepen, in de trein niet. Daarvoor kun je naar het barrijtuig gaan, maar in de eerste klas van de ICE kun je ook bediening bij je stoel krijgen. Overigens zijn in de Thalys naar Frankrijk, die vanaf 1 oktober 2023 onder de naam Eurostar rijdt, maaltijden en een drankje in de eerste klas wel inbegrepen.
Voor zaken of vakantie met de trein naar Oostenrijk
De sfeer in de eerste klas van de ICE International is wel anders dan in de tweede klas. Daar zitten vooral vakantiegangers, die al op het perron in een opgetogen stemming verkeren als de trein aankomt, alsof ze op schoolreisje gaan. In de eerste klas gaan de meeste mensen zitten en worden direct de laptops opengeklapt. Het is duidelijk dat hier veel mensen voor zaken met de trein naar Oostenrijk, Zuid-Duitsland of Zwitserland reizen. En dat is nog een belangrijk voordeel van de trein. Je hebt in de ICE prima gratis wifi en je kunt ongestoord een paar uur achter elkaar doorwerken of een vooraf gedownloade film bekijken. Je koffer past perfect in het bagagerek boven je stoel, dus die kun je goed in de gaten houden.
Stipt op tijd
Ondertussen gaat de reis snel. De ICE waar ik in zit, gaat via Arnhem naar Düsseldorf, Keulen, Bonn/Siegburg door naar Frankfurt, Mannheim en Karlsruhe. Ik moet er in Düsseldorf uit om over te stappen op de trein naar München. Aankomst en vertrekperron zijn hetzelfde dus dat is lekker makkelijk. En de overstaptijd van 13 minuten is prima. De eerste halte in Duitsland is echter Oberhausen, een berucht fileknooppunt voor autoverkeer. De Duitse Autobahnen mogen dan niet meer zijn wat ze ooit waren, maar spoorrails en treinen bouwen kun je wel aan de Duitsers overlaten. Voor ik er erg in heb, doemt Düsseldorf op, precies op de geplande tijd.
Ondertussen heb ik ook de tijd genomen om de trein wat te verkennen. De eerste klas zit in het achterste treindeel. Helemaal aan het eind zit nog een stiltecoupé waar het ook echt muisstil is. In die stiltecoupé heb je via de glazen wand van de cabine van de machinist mooi uitzicht naar buiten.
Halverwege de wagon zijn ook 5- en 6-persoons coupés. Handig als je met vrienden of familie met de trein naar Oostenrijk gaat.
Met 300 km/u langs de files en de ‘Baustellen’
We rijden stipt op tijd Düsseldorf Hauptbahnhof binnen. Ik heb 13 minuten overstaptijd, maar al na 2 minuten komt de nog lege trein naar München op het naastgelegen perron binnenrijden. Deze trein gaat via Keulen Messe, Vliegveld Frankfurt, Stuttgart, Ulm en Augsburg naar München Hauptbahnhof. Een treinrit van net geen 5 uur. Het is een route die ik heel vaak tijdens de familie wintersport met de auto heb afgelegd en die berucht is om de vele, eindeloos durende ‘Baustellen’ met bijbehorende files. Vanwege de lange reistijd en de vermoeiende files boekten we meestal een overnachtingshotel, maar die kosten spaar ik nu ook uit.
Na een korte stop in Keulen Messe gaat op het stuk naar Frankfurt het gas erop. Op de informatiedisplays zie ik dat de trein regelmatig de 300 kilometer per uur aantikt. Zelfs de snelle jakkeraars op de Autobahn die af en toe parallel aan het spoor loopt, lijken stil te staan.
Alweer precies op tijd komen we bij het vliegveld van Frankfurt aan. Onze treinreis naar Oostenrijk blijft gesmeerd lopen. een vertraging van 10 minuten, veroorzaakt door een trein voor ons, is in Heidelberg al weer ingelopen.
‘Pünktlich’ in München
‘Pünktlich’ rijdt de trein ‘s middags het Hauptbahnhof van München binnen alwaar ik moet overstappen op de trein naar Kufstein. Die staat al klaar op een zij-gedeelte van het station dat in de app wordt aangeduid als München Hauptbahnhof Gleis 5-10. Dat blijkt aan de zijkant van het station te liggen, waar ook een aantal regionale treinen stopt. Kuierend over het perron naar mijn volgende trein kom ik langs een enorme winkel met modelspoortreinen. Het is dat ik nou ook weer niet zoveel tijd heb, maar anders was ik hier zeker even binnen gaan kijken.
De trein naar Kufstein is op zich een hele nette trein, maar in vergelijking met de laagvliegende ICE voelt het toch aan als een boemeltje. De lijn wordt zo te zien veel gebruikt door studenten en mensen die in München hebben gewerkt of gewinkeld en nu weer terug naar huis gaan. Vijf kwartier na vertrek in München rijdt de trein Kufstein binnen. Ik moet een kwartier wachten op mijn laatste trein naar Wörgl. Een mooi moment voor een sanitaire stop en een versnapering.
Met de trein door de besneeuwde bergen
Vanuit Wörgl is het nog maar 38 minuten treinen naar St. Johann in Tirol. Dit treinritje door het besneeuwde Oostenrijkse berglandschap is bepaald geen straf. Zeker als we allerlei bekende wintersportplaatsen passeren kom ik al helemaal in de wintersportstemming. Onderweg stoppen we nog op een paar stations, zoals het bekende Hopfgarten in het Brixental, en dan komt Sankt Johann in Tirol in zicht. Een gereserveerde taxi brengt me vanaf het station naar mijn hotel in Ellmau in skigebied Wilder Kaiser. Mijn skitrip kan starten, al is het vakantiegevoel al in de trein naar Oostenrijk begonnen.
Eén ding weet ik zeker: mijn eerste keer met de trein naar Oostenrijk op wintersport is me zo goed bevallen, dat ik een volgende keer weer met de trein ga.
